بررسی کیفیت فیزیکو شیمیایی و میکروبی آب شرب روستاهای بخش داورزن شهرستان سبزوار در پاییز سال 1390

مقدمه: آب آشامیدنی باید از جنبه های مختلف (فیزیکی، شیمیایی، میکروبی) دارای کیفیت مطلوبی باشد. ناخالصی های شیمیایی بیشتر از حداکثر مجاز توصیه شده در آب شرب باشد، در دراز مدت موجب بروزه ضایعات غیر قابل جبرانی برای انسان خواهد شدآب شرب بخش داورزن شهرستان سبزوار از آب هی زیرزمینی و منابع مختلف تأمین می شود. به دلیل متغییر بودن سفره های برداشت و همچنین اثر متفاوت فصول مختلف سال بر روی آب سفره ها، بررسی میزان وتغییرات پارمترهای مهم فیزیکی وشیمیایی ومیکروبی این بخش برای اطلاع از وضع قابلیت شرب بودن آن اجتناب ناپذیر می کند. مواد و روش ها: نوع مطالعه،یک مطالعه توصیفی مقطعی است در پاییز سال 1390 در بخش داورزن شهرستان سبزوار تعداد 39 نمونه از شیرهای توزیع آب شرب برداشت و پارمترهای فیزیکی وشیمیایی ومیکروبی وضعیت (کدورت،ph،نتریت، سولفات، فسفات،قلیائیت،سختی کل،کلر باقی مانده ،tds،کلرور،سدیم،پتاسیم،میکروبی) در آزمایشگاه دانشکده بهداشت بر طبق روشهای استاندارد و داده ها با آزمون های آماری spssوexlle مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفت. یافته ها: نتایج حاصل ازآنالیزنمونه ها که به صورت جداول ونمودارها آورده شده است چنین برآورد گردید ph همه نمونه ها در دامنه (2/8-8/6) بود واز مجموع 13 منبع 4 منبع کلر باقیمانده آزاد آنها از میزان استاندارد کمتر بود. از لحاظ میکروبی و فسفات 3 منبع مشکل داشت. از لحاظ کلرور،سختی،پتاسیم،سدیم،سولفات،کدورت و tds1منبع مشکل داشت در حالی که رنج نیتریت وقلیائیت در همه منابع در دامنه استاندارد بود. بحث و نتیجه گیری: کلاس های توجیهی برای آبداران روستاها برای نحوه کلرزنی به منابع، با توجه به خصوصیات و ویژگی های هر منبع، مقدار، زمان وتعداد دفعات کلرزنی با دقت بیشتر انجام شود. به دلیل اینکه بیشتر مشکلات موجود مربوط به بحث کلرزنی می باشد. علت افزایش عوامل شیمیای و میکروبی با توجه به مطالعات اداره آب ناحیه شهرستان سبزوار مربوط به بافت زمین در منطقه بوده که به دلیل وجود سنگ های آهکی در منطقه است.